Και το Όσκαρ πάει στο… Ήρθε η ώρα. Δώδεκα μήνες γεμάτοι ταινίες οδηγούν στο βράδυ της Κυριακής, ξημερώματα Δευτέρα για τους εν Ελλάδι σινεφίλ και στην 97η απονομή των βραβείων της Ακαδημίας.
Μία απονομή που, περισσότερο από ό,τι συνήθως, έχει ενδιαφέρον στα προγνωστικά στοιχήματος, αφού είναι πάμπολλες οι κατηγορίες (ακόμα και μερικές από τις «μεγάλες») όπου δεν υπάρχει ξεκάθαρο φαβορί.
Αλλά δεν είναι μονάχα αυτό. Ακόμα και στις κατηγορίες που συναντάμε δυνατό φαβορί στις αποδόσεις, είναι αρκετά πιθανές οι εκπλήξεις, κάτι που κάνει τη φετινή απονομή ακόμα πιο δελεαστική. Εντάξει, υπάρχουν και εκείνες οι κατηγορίες που το αγαλματάκι του θείου Όσκαρ έχει ήδη βρει σπίτι, όμως είναι πολύ λίγες σε σχέση με το τι συμβαίνει συνήθως.
Και εκεί είναι το όμορφο της φάσης. Γιατί ακόμα και οι πιο ψαγμένοι δεν μπορούν να κάνουν το 23/23. Φέτος είναι η χρονιά που το 18/23 θεωρείται επιτυχία.
Το υποσχέθηκα πέρυσι, θα το υποσχεθώ και φέτος. Μόλις κάνω το απόλυτο (που θα το κάνω κάποια στιγμή) θα αποσυρθώ πανηγυρικά και θα γράψω βιβλίο. «Πώς κατέκτησα το στοίχημα στα Όσκαρ 2025», ή κάτι τέτοιο.
Πάμε λοιπόν να δούμε και τις 23 κατηγορίες, μία προς μία. Θα πάρει χρόνο, οπότε προμηθευτείτε καφεδάκι, ίσως κανένα σνακ και υπομονή. Θα σας αναλύσω ποιος θα κερδίσει, θα σας δώσω τις αποδόσεις των Όσκαρ, και θα μοιραστώ ποιος θέλω εγώ να κερδίσει. Όχι ότι έχει και καμία σημασία, δηλαδή, αλλά κουβέντα να γίνεται.
Και σημειωτέον, αυτή είναι η τελευταία χρονιά που θα έχουμε 23 κατηγορίες, αφού από το 2024 θα προστεθεί και μία 24η, αυτή του ανσάμπλ, στα πρότυπα των BAFTA και των SAG Awards.
Έχω δει όλες τις ταινίες; Έχω δει τις περισσότερες. Και όπου δεν έχω γνώση, θα το αναφέρω.
Στοίχημα Όσκαρ 2025
Πριν πάμε στην ανάλυση, να εξηγήσω πώς δουλεύει αυτό το μπλογκ. Θα πιάσω και τις 23 επιμέρους κατηγορίες, και θα δώσω την εκτίμησή μου.
Ωστόσο, οι στοιχηματικές προτάσεις, αυτά που όντως θα ποντάρω, θα ακολουθήσουν σε ξεχωριστό κεφάλαιο στο τέλος του κειμένου. Και οι στοιχηματικές εταιρίες δίνουν αρκετά ειδικά στοιχήματα που ενδεχομένως να έχουν μεγαλύτερο περιθώριο για ποντάρισμα από τα τυπικά.
Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου
Ξεκινάμε από κάτι δυνατό: το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου είναι κούρσα για δύο άλογα. Από τη μία ο Έντριεν Μπρόντι, για το Brutalist και από την άλλη ο Τιμοτέ Σαλαμέ για το A Complete Unknown. Μέχρι την περασμένη Κυριακή, έμοιαζε δεδομένο ότι ο Μπρόντι θα πάρει το δεύτερο Όσκαρ της καριέρας του, όμως η νίκη του Σαλαμέ στα SAG και το γκελ του ως ο κορυφαίος της γενιάς του ίσως αλλάζουν τα πράγματα.
Και ειλικρινά, θα ήθελα πολύ να τον δω να κερδίζει, έστω και αν δεν είναι η δική μου προσωπική επιλογή. Είναι ένας ηθοποιός που δεν είχα σε ιδιαίτερη εκτίμηση μέχρι πρόσφατα. Όχι για το ταλέντο του. Απλά κάτι μου έβγαζε. Τελευταία έχω μάθει ότι είναι αρρωστάκι με την μπάλα (και ειδικά με τη Σεντ Ετιέν, την ομάδα του Γάλλου παππού του) και φάνμποϊ του Ντάνιελ Ντέι Λούις. Πολύ θα ήθελα να κάτσω μαζί του και να μιλάμε για μπάλα και τη φιλμογραφία του κορυφαίου κινηματογραφικού ηθοποιού όλων των εποχών.
Ωστόσο, υπάρχουν μερικά πράγματα που με στέλνουν προς τον Μπρόντι για το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου 2025. Πρώτον, η παλιά γενιά (που ακόμα είναι η πλειονότητα των ψηφοφόρων) τείνει να σνομπάρει τους νέους στις δύο μεγάλες κατηγορίες της ηθοποιίας. «Έχουν χρόνια μπροστά τους για να κερδίσουν», είναι το επιχείρημα.
Δεύτερον, η πολύ δυνατή ομιλία του Σαλαμέ στα SAG ήρθε μετά το πέρας της ψηφοφορίας για τα Όσκαρ, οπότε δεν μπορεί να επηρεάσει.
Και τρίτον, αν ο 29 Μαΐων Σαλαμέ κερδίσει, θα γίνει ο νεότερος που κερδίζει Όσκαρ Α’ Ανδρικού ρόλου, σπάζοντας, για μερικούς μήνες το ρεκόρ του… Έντριεν Μπρόντι από τον Πιανίστα. Η Ακαδημία δεν αγαπά τα νέα ρεκόρ.
Θεωρώ ότι ο Μπρόντι θα κερδίσει, αν και δεν αποκλείω μία μεγάλη έκπληξη. Η δική μου ψήφος, όσο κι αν γουστάρω τον Σαλαμέ, οριακά πηγαίνει στον Μπρόντι. Και ελπίζω στην ομιλία του να ευχαριστήσει τη μακιγιέζ του, που νόμιζε ότι η μύτη του ήταν προσθετική και πήγε να του τη βγάλει…
Ποιος θα κερδίσει: Έντριεν Μπρόντι – The Brutalist (1.35)
Πιθανό αουτσάιντερ: Τιμοτέ Σαλαμέ – A Complete Unknown (3.25)
Ποιον θα ψήφιζα: Έντριεν Μπρόντι – The Brutalist (1.35)
Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου
Ακόμα πιο αβέβαιο από το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου είναι το Α’ Γυναικείου. Όπως πάντα, εδώ που τα λέμε. Η Μίκι Μάντισον, του Anora, και η Ντέμι Μουρ, του Substance, έχουν μοιραστεί τα μεγάλα βραβεία πριν τα Όσκαρ. Ωστόσο, η νίκη της Μουρ στα βραβεία του SAG, του Σωματείου Ηθοποιών των ΗΠΑ, της δίνει τεράστιο πλεονέκτημα. Είναι χαρακτηριστικό ότι 9 από τις 12 τελευταίες νικήτριες του βραβείου του SAG κέρδισαν και το Όσκαρ.
Και υπάρχουν και άλλα δεδομένα. Όπως και στην προηγούμενη κατηγορία που εξετάσαμε, είναι σύνηθες η Ακαδημία να επιβραβεύει ηθοποιούς με μακρά πορεία στο Χόλιγουντ. Κάτι σαν βραβείο συνολικής προσφοράς.
Και, εδώ που τα λέμε, στο Substance είδαμε ίσως την κορυφαία ερμηνεία στην καριέρα της Ντέμι Μουρ (έστω και αν ο ρόλος της ήταν κάπως μικρός, για πρωταγωνιστικός). Οι ομιλίες της στα διάφορα βραβεία που έχει κερδίσει (ειδικά στις Χρυσές Σφαίρες), έχουν κερδίσει τις εντυπώσεις στο Λος Άντζελες.
Και φυσικά υπάρχει και το προηγούμενο: να συνδυάζεται το Όσκαρ πρωταγωνιστικού ρόλου με το Όσκαρ Μακιγιάζ και Κομμώσεων, όταν η εμφάνιση είναι τόσο συνδεδεμένη με το ρόλο. Και η ερμηνεία της Μουρ πάτησε ιδανικά πάνω σε ένα εντυπωσιακά καλό μακιγιάζ. Αλλά αυτά θα τα δούμε πιο μετά.
Πάντως, υπάρχει κάτι ακόμα που πρέπει να αναφερθεί: η Ακαδημία δεν αγαπά το body horror και πιστεύω ότι αρκετοί ψηφοφόροι έκλεισαν το Substance στο τελευταίο εικοσάλεπτο, όταν γινόταν πράγματι αηδιαστικό. Ωστόσο, ο ρόλος της Μουρ είχε ήδη ολοκληρωθεί σε εκείνο το σημείο, οπότε δεν θεωρώ πως αυτό θα επηρεάσει την υποψηφιότητά της. Τουλάχιστον όχι σημαντικά.
Πάντως, υπάρχει και τρίτο σενάριο: να μοιραστούν τις ψήφους Μάντισον και Μουρ και να προκύψει σχεδόν από το πουθενά η Φερνάντα Τόρες, για μια πολύ δυνατή ερμηνεία στο I’m Still Here. Αυτή θα ήταν η δική μου επιλογή και δεν την ξεγράφω ακόμα. Όπως ξεγράφω σαφώς τη Σίνθια Ερίβο (Wicked) και κυρίως την Κάρλα Σοφία Γκασκόν, η οποία ξεκίνησε ως φαβορί όμως η αποκάλυψη κάποιων παλιών ρατσιστικών tweet κατέστρεψε την υποψηφιότητά της (και ίσως ακόμα και άλλες υποψηφιότητες για την Emilia Perez, όπως θα δούμε αργότερα).
Μάλιστα, η Ακαδημία δεν την κάλεσε καν στην τελετή, μετά τις αποκαλύψεις. Η Γκασκόν θα είναι εκεί, με έξοδα του Netflix. Εντάξει, έχει λεφτά η πλατφόρμα, μπορεί να τη στείλει στο Λος Άντζελες.
Ποια θα κερδίσει: Ντέμι Μουρ – The Substance (1.35)
Πιθανό αουτσάιντερ: Μίκι Μάντισον – Anora (2.85)
Ποιαν θα ψήφιζα: Φερνάντα Τόρες – I’m Still Here (12.00)
Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου
Κλειδώστε το, το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου θα πάει στον Κίραν Κάλκιν. Ο μικρός αδερφός του Μακόλεϊ Κάλκιν έχει γίνει πλέον το μεγάλο αστέρι της οικογένειας και έχει σηκώσει όλα τα βραβεία Β’ Ανδρικού Ρόλου της σεζόν. Ακόμα και χωρίς να μοιάζει να το θέλει. Λείπει από πολλές απονομές, δεν έχει κάνει καμπάνια και γενικώς δείχνει να βαριέται.
Μάλλον είμαι άδικος. Ο Κίραν Κάλκιν απλά προτιμά να είναι με την οικογένειά του από το να γυρίζει τον κόσμο και να προμοτάρει ταινίες στα φεστιβάλ. Και μαγκιά του, δηλαδή. Αν και αν πήγαινε σε κανένα φεστιβάλ περισσότερο, ίσως το A Real Pain να μετρούσε καμιά δυο ακόμα υποψηφιότητες στα Όσκαρ. Μιλάμε για μία από τις πλέον αδικημένες ταινίες της χρονιάς.
Πάντως το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου 2025 είναι δικό του και δεν του το παίρνει κανείς. Ελπίζω, τουλάχιστον, στην απονομή των Όσκαρ να είναι.
Ποιος θα κερδίσει: Κίραν Κάλκιν – A Real Pain (1.05)
Πιθανό αουτσάιντερ: –
Ποιον θα ψήφιζα: Κίραν Κάλκιν – A Real Pain (1.05)
Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου
Όπως και ο Κάλκιν στους άντρες, έτσι και η Ζόι Σαλντάνια στις γυναίκες έχει κερδίσει ό,τι βραβείο – προάγγελο των Όσκαρ κυκλοφορεί. Η ερμηνεία της είναι ξεκάθαρα κυρίαρχη, έστω και σε μια ταινία όπου θεωρητικά ο ρόλος της είναι ο Β’ γυναικείος.
Σύμφωνοι, υπάρχει μια αποστροφή προς το Emilia Perez μετά το σκάνδαλο της Γκασκόν, όμως η Σαλντάνια έχει καταφέρει να απομακρυνθεί από τη φωτιά. Η Ακαδημία την αγαπάει και όλα τα βραβεία της σεζόν το δείχνουν.
Θα κερδίσει και η ομιλία της στη σκηνή του Dolby Theater θα είναι άκρως ενδιαφέρουσα.
Προσωπικά τώρα, εγώ θα ψήφιζα τη Μόνικα Μπαρμπάρο στο A Complete Unknown. Δεν έπαιξε την Τζόαν Μπάεζ. Ήταν η Τζόαν Μπάεζ για δύο ώρες επί της οθόνης. Έκανε μία τεράστια ερμηνεία, όμως έχει περάσει αρκετά κάτω από το ραντάρ.
Ποια θα κερδίσει: Ζόι Σαλντάνια – Emilia Perez (1.05)
Πιθανό αουτσάιντερ: –
Ποιαν θα ψήφιζα: Μόνικα Μπαρμπάρο – A Complete Unknown (30.00)
Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου
Εδώ θα πάω με την έκπληξη. Το Anora είναι δικαίως το φαβορί, ωστόσο το A Real Pain έχει αρχίσει να παίρνει πολλούς πόντους όσο πλησιάζουμε προς την απονομή.
Ο Τζέσι Άιζενμπεργκ είναι μία πολύ αγαπητή φιγούρα στο Χόλιγουντ. Όλοι τον θεωρούν ως έναν αυθεντικά αστείο και καλοσυνάτο αντιστάρ. Δεν με ενθουσιάζει ως ηθοποιός, αλλά το σενάριό του στο A Real Pain ήταν (στα μάτια μου) ανώτερο από του Anora.
Θα πίστευε κανείς ότι όταν έχεις στην κατηγορία σεναρίου μία ταινία που είναι φαβορί για την καλύτερη της χρονιάς (το Anora) και μία που δεν είναι καν στις δέκα προτεινόμενες, τότε δεν υπάρχει καν δίλημμα. Όμως ο Άιζενμπεργκ έχει κάνει μια εντυπωσιακή καμπάνια για την υποψηφιότητά του και θεωρώ ότι θα καταφέρει να «κλέψει» το βραβείο από τον Σον Μπέικερ (ο οποίος είναι προσωπικά υποψήφιος σε τέσσερις κατηγορίες και οι ψηφοφόροι ίσως δουν το σενάριο ως ευκαιρία να επιβραβεύσουν και κάποιον άλλον).
Ξέρω ότι ίσως το υπεραναλύω, όμως έχω ακόμα μία σκέψη: υπάρχουν αρκετοί μεγαλύτεροι σε ηλικία ψηφοφόροι, που ίσως διστάσουν να δώσουν το Όσκαρ σεναρίου σε μία ταινία για μία σεξεργάτρια.
Προσωπικά θα ψήφιζα το Anora πάντως. Είναι αληθινά αστείο στο πρώτο του μισό και συγκλονιστικά δυνατό στο δεύτερο. Όμως άλλο τι θέλω και άλλη η πρόβλεψη.
Ποιο θα κερδίσει: A Real Pain (3.80)
Πιθανό αουτσάιντερ: Anora (1.45)
Ποιο θα ψήφιζα: Anora (1.45)
Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου
Στο διασκευασμένο σενάριο δεν υπάρχει καν αγώνας. Το Conclave μπήκε με το ιππικό και θα καθαρίσει το βραβείο.
Έχω διαβάσει το βιβλίο στο οποίο βασίζεται και έχω να πω κάτι που δεν ακούγεται συχνά σε τέτοιες περιπτώσεις: η ταινία είναι καλύτερη! Ο Πίτερ Στρόχαν πήρε ένα μέτριο βιβλίο και έφτιαξε ένα αριστουργηματικό σενάριο.
Αυτή είναι η λεγόμενη «τακτική Κιούμπρικ», όπως την αποκαλώ εδώ και περίπου τέσσερα δευτερόλεπτα. Ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ λάτρευε να παίρνει βιβλία σχετικά κακογραμμένα, αλλά με μία όμορφη ιδέα από πίσω, και να κάνει ταινιάρες. Δεν ξέρω αν το Κονκλάβιο είναι απαραιτήτως ταινιάρα, αλλά αν το είχε αναλάβει ο Κιούμπρικ θα βλέπαμε ένα αριστούργημα με το σενάριο του Στρόχαν.
Ποιο θα κερδίσει: Conclave (1.08)
Πιθανό αουτσάιντερ: –
Ποιο θα ψήφιζα: Conclave (1.08)
Όσκαρ Φωτογραφίας
Αυτή είναι διαχρονικά η αγαπημένη μου κατηγορία. Λατρεύω τη φωτογραφία στο σινεμά και πάντα ψάχνω αυτήν την ταινία που θα φέρει το κάτι διαφορετικό στην εικόνα.
Το Brutalist το κατάφερε αυτό φέτος. Με μπάτζετ λιγότερο από δέκα εκατομμύρια δολάρια (άρα πρακτικά δεν μπορούσε καν να χτιστεί η εκκλησία που είναι το επίκεντρο της ταινίας) έκανε κάτι το εξωφρενικό. Έφτιαξε έναν ολόκληρο κόσμο για έναν αρχιτέκτονα από το τίποτα. Και η φωτογραφία έπαιξε τεράστιο ρόλο.
Αλλά όλα αυτά είναι απλά λόγια. Το Brutalist θα έπρεπε να κερδίσει ακόμα και μονάχα για το πρώτο εξωτερικό του πλάνο, στα πρώτα λεπτά της ταινίας: στην αποκάλυψη του Αγάλματος της Ελευθερίας, μέσα από τα μάτια ενός ανθρώπου που σκύβει στο πλάι για να δει από τις χαραμάδες του πλοίου τον έξω κόσμο. Αυτό το πλάνο είναι αληθινή τέχνη και αξίζει κάθε βραβείο.
Ποιο θα κερδίσει: The Brutalist (1.30)
Πιθανό αουτσάιντερ: –
Ποιο θα ψήφιζα: The Brutalist (1.30)
Όσκαρ Σχεδιασμού Παραγωγής
Δεν βάζω τυχαία τον σχεδιασμό παραγωγής αμέσως μετά τη φωτογραφία. Γιατί επιμένω ότι με το μπάτζετ και τη δημιουργικότητά της η ομάδα σχεδιασμού παραγωγής και σκηνικών του Brutalist θα έπρεπε να πάρει το βραβείο.
Ωστόσο, ο κόσμος που έχει χτίσει ο Νέιθαν Κρόουλι και τα σκηνικά του Λι Σάντερς στο Wicked, θα πάρουν το βραβείο.
Το Όσκαρ Σχεδιασμού Παραγωγής παραδοσιακά πηγαίνει στην πιο γκράντε δουλειά. Και το Brutalist είναι κάθε άλλο παρά γκράντε.
Επίσης, οι Ενώσεις έδειξαν να μισούν το Brutalist για κάποιο λόγο. Έχασε όλα τα τεχνικά βραβεία στις επιμέρους τελετές και δεν βλέπω τον τρόπο να κάνει την έκπληξη εδώ.
Ποιο θα κερδίσει: Wicked (1.25)
Πιθανό αουτσάιντερ: –
Ποιο θα ψήφιζα: The Brutalist (7.00)
Όσκαρ Μουσικής Επένδυσης
Αν δει κανείς το Brutalist θα καταλάβει. Η μουσική επένδυση της ταινίας είναι από άλλη κατηγορία. Παίζει Τσάμπιονς Λιγκ, όταν οι αντίπαλοί του παίζουν Α’ Τοπικό.
Η μουσική κάνει ηθοποιία σε αυτήν την ταινία και θεωρώ ότι ο Ντάνιελ Μπλούμπεργκ έχει το βραβείο στο τσεπάκι του.
Αν υπήρχε μία ταινία στη σεζόν που ίσως να μπορούσε να το χτυπήσει, στα μάτια μου (ή στην προκειμένη στα αφτιά μου) θα ήταν το Challengers, το οποίο όμως δεν είναι καν στις πέντε υποψηφιότητες. Οπότε, τι ξέρω εγώ;
Ποιο θα κερδίσει: The Brutalist (1.20)
Πιθανό αουτσάιντερ: –
Ποιο θα ψήφιζα: The Brutalist (1.20)
Όσκαρ Ήχου
Εδώ παραδόξως υπάρχει πιθανότητα τεράστιας έκπληξης. Μία έκπληξη που θα ήθελα, αλλά δεν πάει το χέρι μου να την ποντάρω.
Το προφανές φαβορί είναι το Dune: Part Two. Το πρώτο μέρος της σειράς πήρε το βραβείο (και δίκαια), ενώ και αυτό έχει πάρει τα περισσότερα βραβεία που θεωρούνται προάγγελοι ή ενδείξεις για τα Όσκαρ.
Ωστόσο, αν η Ακαδημία δεν θέλει να δώσει το βραβείο για την ίδια εν πολλοίς δουλειά σε ένα σίκουελ, τότε τι γίνεται;
Και δεν είναι μονάχα αυτό. Αυτό που πετυχαίνει το A Complete Unknown, με ζωντανές ερμηνείες των τραγουδιών από τους ηθοποιούς στα γυρίσματα και χωρίς ντουμπλάζ, είναι κάτι το συγκονιστικό.
Στα μάτια μου θα έπρεπε να κερδίσει, όμως δεν πιστεύω πως κόντρα σε ένα μεγαθήριο του ήχου (και είναι αλήθεια ηχητικό αριστούργημα και πιο κοντά σε ό,τι περιμένει η Ακαδημία για αυτήν την κατηγορία) θα τα καταφέρει.
Ποιο θα κερδίσει: Dune: Part Two (1.22)
Πιθανό αουτσάιντερ: A Complete Unknown (5.00)
Ποιο θα ψήφιζα: A Complete Unknown (5.00)
Όσκαρ Μοντάζ
Στο Όσκαρ Μοντάζ έχουμε κόντρα ανάμεσα σε δύο, με μία τρίτη ταινία να περιμένει στις σκιές.
Φαβορί (και επιλογή μου τόσο προσωπική, όσο και από πλευράς προβλέψεων) είναι το Conclave. Και ο λόγος είναι απλός: οι ψηφοφορίες στο Κονκλάβιο των Καρδιναλίων θα μπορούσαν να είναι βαρετές και ατελείωτες. Αλλά τα έξυπνα και γρήγορα μοντάζ κατάφεραν να κάνουν την ταινία να ρέει σαν νεράκι. Ή σαν αγιασμός στο Βατικανό, αν δεν είναι βλάσφημο να πω κάτι τέτοιο.
Το Anora είναι αουτσάιντερ. Θεωρώ ότι δεν θα άξιζε το βραβείο, καθώς υπάρχουν σκηνές που θα μπορούσαν να έχουν κοπεί πιο αποτελεσματικά.
Όσο για το τρίτο της παρέας, είναι το Brutalist, το οποίο δεν θεωρώ ότι έχει ελπίδες, μόνο και μόνο επειδή η ταινία είναι τρεις ώρες. Στο κομμάτι του μοντάζ πάντα βλέπουμε ταινίες μικρότερης διάρκειας να επιβραβεύονται και θεωρώ ότι αυτή είναι μια παλαιολιθική τακτική. Επειδή μια ταινία είναι μεγάλη, δεν σημαίνει ότι υπάρχει λάθος στο μοντάζ. Είναι επιλογή του σκηνοθέτη και δεν πιστεύω πως τα υπέροχα μονοπλάνα του Brutalist έπρεπε να είναι μικρότερα σε διάρκεια.
Ακόμα και έτσι, πάντως, το Conclave έχει το καλύτερο μοντάζ, χωρίς αμφιβολία.
Ποιο θα κερδίσει: Conclave (1.50)
Πιθανό αουτσάιντερ: Anora (3.00)
Ποιο θα ψήφιζα: Conclave (1.50)
Όσκαρ Οπτικών Εφέ
Τρεις ταινίες με πιθήκους στην πεντάδα. Πίθηκοι στο (μετριότατο) Kingdom of the Planet of the Apes, πίθηκοι στο Better Man, πίθηκοι (και μάλιστα φτερωτοί) στο Wicked.
Αλλά εγώ πηγαίνω με το γιγάντιο σκουλήκι. Το Dune: Part Two είναι ένα οπτικό ποίημα και θα πάρει το βραβείο με τον τρόπο που έχει σαρώσει τα πάντα σε όλα τα τεχνικά βραβεία μέχρι σήμερα.
Ποιο θα κερδίσει: Dune: Part Two (1.08)
Πιθανό αουτσάιντερ: –
Ποιο θα ψήφιζα: Dune: Part Two (1.08)
Όσκαρ Κοστουμιών
Ξέρω ότι ίσως είμαι hater του Wicked, αλλά τι να κάνουμε; Θα το πάρει το Όσκαρ Κοστουμιών και έχει όντως υπέροχα κοστούμια. Το βγάζω αυτό από τη μέση, δεν τίθεται θέμα έκπληξης σε αυτήν την κατηγορία.
Ωστόσο, προσωπικά θεωρώ πιο εντυπωσιακό αυτό που καταφέρνει το βεστιάριο του Conclave. Με το ντύσιμό του, κάθε καρδινάλιος καταφέρνει να είναι ξεχωριστός, ακόμα και με μια γκαρνταρόμπα που είναι σχεδιασμένοι ώστε να εξαλείφεται η κάθε προσωπικότητα.
Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω, αλλά είναι μια σειρά αμφίων που μοιάζουν όλα ίδια, αλλά αν μου δείξεις ένα, θα ξέρω σε ποιον χαρακτήρα ανήκε. Και αυτό για εμένα είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό από τα (ομολογουμένως) εντυπωσιακά κοστούμια του Wicked.
Ποιο θα κερδίσει: Wicked (1.05)
Πιθανό αουτσάιντερ: –
Ποιο θα ψήφιζα: Conclave (9.00)
Όσκαρ Μακιγιάζ και Κομμώσεων
Το Όσκαρ Μακιγιάζ και Κομμώσεων δεν είναι τόσο κλειδωμένο όσο δείχνουν οι αποδόσεις. Δεν πιστεύω πως το Substance θα χάσει, όμως αν ακούσω το όνομα του Wicked δεν θα πέσω και από τα σύννεφα.
Και αυτό επειδή ξέρω πως πολλά μέλη της Ακαδημίας θα αηδιάσουν με το μακιγιάζ του Substance, έστω και αν αυτό είναι το νόημα. Το γεγονός ότι σου προκαλεί ένα άβολο συναίσθημα είναι απόδειξη ότι δουλεύει.
Και, δε λέω, καλό και άγιο το πράσινο μέικαπ που φοράει η Σίνθια Ερίβο, όμως οι μακιγιέρ του Substance κατάφεραν να κάνουν την Ντέμι Μουρ άσχημη. Και αυτό θέλει ταλέντο.
Ποιο θα κερδίσει: The Substance (1.05)
Πιθανό αουτσάιντερ: Wicked (7.00)
Ποιο θα ψήφιζα: The Substance (1.05)
Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας
Πριν από ενάμιση μήνα όλα έδειχναν ότι η Emilia Perez θα έπαιρνε το Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας χωρίς αντίπαλο. Έστω κι αν το I’m Still Here μπήκε στη δεκάδα για την καλύτερη ταινία της χρονιάς, το Emilia Perez είχε τεράστιο προβάδισμα.
Και μετά ήρθε το σκάνδαλο της Γκασκόν. Και χαίρομαι για αυτό, επειδή το I’m Still Here είναι καταφανώς καλύτερη ταινία.
Αυτό το σπίτι στο Ρίο ντε Τζανέιρο το ονειρεύομαι από τη στιγμή που είδα το φιλμ και γενικά μιλάμε για μια ταινία που μέχρι να αλλάξουν τα κόζια στην ψηφοφορία ήταν εξαιρετικά αδικημένη.
Υπάρχει σενάριο που να δίνει τη νίκη στο Emilia Perez ακόμα και μετά την κατακραυγή; Βεβαίως. Η Ιζαμπέλα Ροσελίνι δήλωσε ανοιχτά ότι το ψήφισε γιατί το θεώρησε καλύτερη ταινία. Και πολλοί Ευρωπαίοι από τα μέλη της ακαδημίας θα το κάνουν, βλέποντας καθαρά καλλιτεχνικά την ψήφο τους, όμως θεωρώ ότι ακόμα και ανάμεσα σε αυτούς, πολλοί θα προτιμήσουν τη βραζιλιάνικη ταινία.
Ποιο θα κερδίσει: I’m Still Here (1.45)
Πιθανό αουτσάιντερ: Emilia Perez (2.80)
Ποιο θα ψήφιζα: I’m Still Here (1.45)
Όσκαρ Ντοκιμαντέρ
Και ερχόμαστε στα καλά, στις κατηγορίες όπου πάντα υπάρχουν εκπλήξεις. Οι μικρότερες σε δημοφιλία κατηγορίας είναι συνήθως αυτές που προσφέρονται για ποντάρισμα στο στοίχημα σε καλλιτεχνικά events.
Από τα πέντε υποψήφια ντοκιμαντέρ έχω δει τα τρία, αλλά μέσα σε αυτά είναι τα δύο φαβορί.
Φαβορί είναι το No Other Land, ένα ντοκιμαντέρ για τον πόλεμο της Παλαιστίνης (επικεντρώνοντας όχι στη Γάζα, αλλά στη Δυτική Όχθη), με αουτσάιντερ το Porcelain War, το οποίο πραγματεύεται τη ζωή τριών Ουκρανών καλλιτεχνών μέσα στη ρωσική εισβολή.
Από τη μία, υπάρχει το δεδομένο ότι ένα ντοκιμαντέρ για την Ουκρανία κέρδισε πέρσι. Από την άλλη, πολύ περισσότερα μέλη της Ακαδημίας βλέπουν (αποδεδειγμένα) με συμπάθεια το ουκρανικό ζήτημα, σε σχέση με το παλαιστινιακό. Η αντίδραση στην περσινή ομιλία του Τζόναθαν Γκλέιζερ τα λέει όλα…
Οπότε μήπως αυτό φέρει μια έκπληξη από τα κάτω;
Ειλικρινά δεν ξέρω. Είναι από τις κατηγορίες που θεωρώ ότι μπορεί να καταλήξει οπουδήποτε.
Και δεν βοηθάει ότι το αγαπημένο μου ντοκιμαντέρ από τα τρία που είδα ήταν το Soundtrack to a Coup d’Etat, για τη διαμαρτυρία της Άμπι Λίνκολν και του Μαξ Ρόουτς στα Ηνωμένα Έθνη το 1961, κατά της δικτατορίας του Πατρίς Λουμούμπα στο Κονγκό. Είναι ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ, το οποίο θέλω να κερδίσει, αλλά θεωρώ ότι θα χάσει από ένα εκ των δύο πολεμικών.
Και καταλήγω στο Porcelain War, γιατί είχε μεγαλύτερη διανομή, το έχει δει περισσότερος κόσμος και έχει μαρκεταριστεί εξαιρετικά, με τους δημιουργούς να φέρνουν μαζί τους τις πορσελάνινες κούκλες του ντοκιμαντέρ στα φεστιβάλ.
Ποιο θα κερδίσει: Porcelain War (2.55)
Πιθανό αουτσάιντερ: No Other Land (1.60)
Ποιο θα ψήφιζα: Soundtrack to a Coup d’Etat (17.00)
Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων
Και εδώ υπάρχει περιθώριο έκπληξης. Μιλάμε για μια κούρσα δύο αλόγων. Ή ορθότερα ενός ρομπότ με μια γάτα (που έχει για φίλο ένα συμπαθέστατο βαριεστημένο καπιμπάρα).
Το Wild Robot έχει πίσω του ένα μεγάλο στούντιο και βασίζεται σε ένα πολυαγαπημένο παιδικό βιβλίο. Όσο για το Flow είναι μια ανεξάρτητη παραγωγή ενός τύπου από τη Λετονία. Μια πειραματική ταινία κινουμένων σχεδίων, χωρίς διάλογο, αλλά μόνο με συναίσθημα.
Το ξέρω ότι με αυτήν την περιγραφή έπρεπε να στηρίζω το Flow, όμως το animation του Wild Robot είναι κλάσεις ανώτερο και είναι μία καλύτερη ταινία.
Δεν αποκλείω μια πιθανή ανατροπή, όμως η ψήφος και το ποντάρισμα πάνε στο Wild Robot. Η ψήφος ανάμεσα στα δύο. Γιατί στα δικά μου μάτια το Memoir of a Snail, που δεν έχει ιδιαίτερες ελπίδες, είναι από άλλον πλανήτη. Και (ίσως) είναι η αγαπημένη μου ταινία της σεζόν. Όσο αγαπημένη κινουμένων σχεδίων. Γενικώς.
Ποιο θα κερδίσει: The Wild Robot (1.45)
Πιθανό αουτσάιντερ: Flow (2.70)
Ποιο θα ψήφιζα: Memoir of a Snail (25.00)
Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους
Είδα και τις πέντε ταινίες αμέσως πριν γράψω αυτό το μπλογκ και το The Man Who Could Not Remain Silent έκλεψε την καρδιά μου. Και όχι επειδή ο τίτλος είναι η περιγραφή της κοπέλας μου για εμένα.
Στοιχηματικά, είναι τρεις οι ταινίες που μπορούν να κερδίσουν. Το Α Lien έχει το πιο βαθύ θέμα, το Anuja έχει εντυπωσιακή προώθηση από το Netflix, ενώ για εμένα το Man Who Could Not Remain Silent είναι η καλύτερη από τις τρεις.
Ωστόσο, επειδή το Anuja ήταν στις πλατφόρμες για αρκετό καιρό, δεν αποκλείω να είναι το μοναδικό που έχουν δει κάποιοι ψηφοφόροι. Και σε απόδοση 4.50 είναι η στοιχηματική επιλογή μου σε μια κούρσα που θεωρώ ότι είναι πολύ αμφίρροπη ανάμεσα στις τρεις ταινίες.
Ποιο θα κερδίσει: Anuja (4.50)
Πιθανά αουτσάιντερ: A Lien (2.20), The Man Who Could Not Remain Silent (2.50)
Ποιο θα ψήφιζα: The Man Who Could Not Remain Silent (4.50)
Όσκαρ Κινουμένων Σχεδίων Μικρού Μήκους
Άλλη μία κατηγορία όπου θεωρητικά ακόμα και το τρίτο φαβορί, το Beautiful Men, θα μπορούσε να κάνει την έκπληξη. Ωστόσο, θεωρώ ότι στο τέλος μιλάμε για δύο ταινίες που διεκδικούν το βραβείο.
Να πω την αμαρτία μου, δεν έχω δει καμία από τις πέντε ταινίες και έτσι βασίζομαι στο τι έχω διαβάσει. Και βάσει αυτών, βρίσκω αξία στο αουτσάιντερ μεταξύ των δύο, το Yuck! (με θαυμαστικό).
Ίσως μοιάζει παράξενο, όμως το βασικό μου επιχείρημα είναι ο τίτλος. Είναι ένας τίτλος που σου μένει. Και αυτό παίζει ρόλο σε κατηγορίες όπου ίσως δεν έχουν δει όλες τις ταινίες τα μέλη της Ακαδημίας.
Ποιο θα κερδίσει: Yuck! (3.50)
Πιθανό αουτσάιντερ: Wander to Wonder (1.55)
Ποιο θα ψήφιζα: –
Όσκαρ Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους
Είδα τέσσερα από τα πέντε ντοκιμαντέρ μικρού μήκους. Λόγω χρόνου και μόνου άφησα εκτός το απόλυτο αουτσάιντερ, το Instruments of a Beating Heart. Αλλά από τα υπόλοιπα τέσσερα, μπορώ να φανταστώ οποιοδήποτε να κερδίζει στο τέλος της βραδιάς.
Το I Am Ready, Warden είναι τυπικό Oscar bait. Η προετοιμασία ενός θανατοποινίτη για την εκτέλεση. Βαρύ θέμα, που σχεδόν σε προκαλεί να το ψηφίσεις λόγω του περιεχομένου του. Προσωπικά δεν το θεωρώ καλό ντοκιμαντέρ.
Τουλάχιστον όχι όσο το Incident, το οποίο είναι ένα αριστούργημα. Μιλάει για την αστυνομική βία και χρησιμοποιεί κάμερες ασφαλείας, αλλά και υλικό από τις body cams των αστυνομικών. Αυτό, ωστόσο, σημαίνει ότι σε αρκετά μεγάλο μέρος της ταινίας, δεν υπάρχει ήχος. Και όσοι βλέπουν τις ταινίες ενώ κοιτούν το κινητό (δεν θεωρώ ότι τα μέλη της Ακαδημίας έχουν ανοσία σε κάτι τέτοιο) χάνουν όλη την ουσία.
Το Death by Numbers μιλάει για μια ένοπλη επίθεση σε σχολείο και βάζει μία μαθήτρια που επέζησε απέναντι στον δράστη. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, κυρίως επειδή οι δράστες τέτοιων επιθέσεων σπανίως επιβιώνουν για να πουν τη δική τους ιστορία, πόσο μάλλον να συνομιλήσουν με έναν επιζώντα. Δεν θα μου κάνει εντύπωση αν κερδίσει.
Αλλά μάλλον πιστεύω πως το Όσκαρ Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους θα πάει στο Only Girl in the Orchestra, για τρεις λόγους. Πρώτον, είναι στο Netflix, οπότε είχε μεγαλύτερη προσβασιμότητα. Δεύτερον, αν κάποιο μέλος της Ακαδημίας είδε όλα τα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους στη σειρά, είναι το πιο ανάλαφρο, σε σχέση με τα υπόλοιπα βαριά θέματα (που ίσως μοιραστούν τις ψήφους όσων θέλουν να πάνε με κάτι πιο «βαθύ». Και τρίτον, έχει τον παράγοντα του τίτλου που σου μένει. Όπως είχε μείνει το Queen of Basketball, όταν είχε κερδίσει.
Ποιο θα κερδίσει: The Only Girl in the Orchestra (3.10)
Πιθανά αουτσάιντερ: I Am Ready, Warden (2.00), Incident (4.30), Death by Numbers (5.00)
Ποιο θα ψήφιζα: Incident (4.30)
Όσκαρ Τραγουδιού
Παραδέχομαι ότι είναι η κατηγορία για την οποία ξέρω τα λιγότερα. Ή μάλλον αυτή που δεν μπορώ να κρίνω σωστά. Οι μουσικές μου γνώσεις δεν είναι αντάξιες των κινηματογραφικών μου.
Ωστόσο, εδώ δεν μιλάμε για Grammy. Μιλάμε για το καλύτερο τραγούδι μέσα σε ένα κινηματογραφικό συγκείμενο, μέσα στο κόντεξτ της ταινίας.
Θεωρώ ότι το El Mal από το Emilia Perez θα κερδίσει. Κινηματογραφικά, η ερμηνεία της Ζόι Σαλντάνια στην αίθουσα δεξιώσεων, με ένα υπέροχο κοστούμι και τον προβολέα πάνω της, ήταν συγκλονιστική, ακόμα και αν οι ψηφοφόροι δεν αγαπούν πλέον την Emilia Perez.
Ποιο θα κερδίσει: El Mal – Emilia Perez (1.35)
Πιθανό αουτσάιντερ: –
Ποιο θα ψήφιζα: El Mal – Emilia Perez (1.35)
Όσκαρ Σκηνοθεσίας
Φτάνουμε στα δύο πιο βαρύνοντα βραβεία της βραδιάς. Δύο βραβεία που συνήθως πηγαίνουν αγκαζέ. Αν και δεν είναι απαραίτητο.
Στη σκηνοθεσία το μεγάλο φαβορί είναι ο Σον Μπέικερ, του Anora, με αουτσάιντερ τον Μπρέιντι Κορμπέ, του Brutalist. Θεωρώ ότι οι αποδόσεις παραείναι επιεικείς με τον Κορμπέ. Από τον Χρυσό Φοίνικα ακόμα, σχεδόν γνωρίζουμε ότι το Όσκαρ θα καταλήξει στον Μπέικερ.
Αν υπάρχει κάτι εναντίον του είναι ότι πολλοί λένε ότι θυμίζει κάθε άλλη ανεξάρτητη ταινία του φεστιβάλ του Sundance. Διαφωνώ. Συμφωνώ, ωστόσο, ότι θυμίζει παλιότερες δουλειές του Μπέικερ και αυτό δεν είναι κακό. Είναι ένας δημιουργός με προσωπικό ύφος, το οποίο τελειωποίησε στο Anora του.
Το Brutalist (σπόιλερ εδώ) είναι η αγαπημένη μου ταινία της χρονιάς (για αυτό είπα «ίσως» προηγουμένως, όταν μιλούσα για το stop-motion Memoir of a Snail), όμως σκηνοθετικά ο Μπέικερ θεωρώ ότι φέτος δεν έχει αντίπαλο.
Ποιος θα κερδίσει: Σον Μπέικερ – Anora (1.45)
Πιθανό αουτσάιντερ: Μπρέιντι Κορμπέ – The Brutalist (2.70)
Ποιον θα ψήφιζα: Σον Μπέικερ – Anora (1.45)
Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας
Στις αποδόσεις βλέπουμε τρεις ταινίες που έχουν ελπίδες. Ας τις πιάσουμε μία προς μία.
Το Anora είναι το φαβορί και θεωρώ ότι θα κερδίσει. Δεν είναι η αγαπημένη μου, όμως τη σέβομαι βαθιά. Ακροβατεί ανάμεσα στην κωμωδία, στο ρομάντζο και το δράμα εξαιρετικά και δείχνει ότι ο δημιουργός της, ο Σον Μπέικερ, είναι άνθρωπος του σινεμά. Αγαπάει την τέχνη του και οι αναφορές του είναι προφανείς στο πανί. Και μόνο ότι η πρωταγωνίστρια Ανόρα ζητάει να τη φωνάζουν «Άνι» είναι από μόνο του φόρος τιμής στο «Annie Hall», τον «Νευρικό Εραστή», όπως μεταφράσαμε ηλιθιωδώς στην Ελλάδα το απόλυτο αριστούργημα του Γούντι Άλεν.
Το Brutalist είναι η αγαπημένη μου φετινή ταινία. Και θεωρώ ότι σε βάθος χρόνου θα τη θυμόμαστε περισσότερο από το Anora (όπως θα θυμόμαστε το Dune: Part Two, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, έστω και αν δεν έχει ελπίδες στα Όσκαρ). Μπορεί να κάνει την έκπληξη και να πάρει το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας 2025, όμως το θεωρώ χλωμό. Το τρίτο φαβορί το βλέπω ως μεγαλύτερη απειλή.
Και αυτό είναι το Conclave. Πολλοί αλλάζουν τις αρχικές τους προβλέψεις, μετά τη νίκη του στην κατηγορία του κάστινγκ στα SAG Awards, αλλά δεν πείθομαι. Γιατί το κάστινγκ του είναι όντως καταπληκτικό. Στην ίδιο οθόνη βλέπεις Ραλφ Φάινς, Ιζαμπέλα Ροσελίνι, Στάνλεϊ Τούτσι, Τζον Λίθγκοου, Σέρτζιο Καστελίτο. Είναι δύο πολύ διαφορετικά βραβεία.
Μένω με το Anora, ενώ το αγαπημένο μου Brutalist, παρά τις αποδόσεις, δεν το βλέπω ως σοβαρή απειλή.
Ποιο θα κερδίσει: Anora (1.50)
Πιθανό αουτσάιντερ: Conclave (4.50)
Ποιο θα ψήφιζα: The Brutalist (4.00)
Τι ποντάρω
Και φτάσαμε λοιπόν στις επιλογές. Τις περισσότερες τις έχω δώσει ήδη. Είναι ό,τι έχω επιλέξει σε απόδοση άνω του 2.00. Αναλυτικά:
Ποντάρω, με αρκετό ρίσκο, ότι το Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου θα καταλήξει στον Τζέσι Άιζενμπεργκ και στο A Real Pain του. Στην Betsson πληρώνει 6.00.
Από την Betsson και η επιλογή μου στο Όσκαρ Ντοκιμαντέρ: επιλογή μου (έστω και αν δεν είναι αυτό που θέλω να δω να κερδίζει) είναι το Porcelain War, του Σλάβα Λεοντίεφ και του Μπρένταν Μπελόμο, σε απόδοση 2.60.
Πάμε στα μικρού μήκους. Όσκαρ Ταινίας Live Action Μικρού Μήκους στο Anuja, του Άνταμ Γκρέιβς, στο 5.00 από την bwin.
Για το Όσκαρ Κινουμένων Σχεδίων Μικρού Μήκους ποντάρω το Yuck!, του Λουά Εσπούς, στο 4.00, από την Betsson.
Όσο για το Όσκαρ Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους, κόντρα σε επιθυμία και συναίσθημα, παίρνω το 3.10 του The Only Girl in the Orchestra, της Μόλι Ο’Μπράιαν, από τη Stoiximan.
Και κλείνω με δύο ειδικά μπετ. Πρώτον να κερδίσει η ίδια ταινία το Όσκαρ Σκηνοθεσίας και αυτό της Καλύτερης Ταινίας. Γιατί αν χάσει ο Σον Μπέικερ και το Anora το ένα από τα δύο, θεωρώ ότι θα χάσει και τα δύο. Το combo πληρώνει 2.20 στη Stoiximan.
Και τέλος, ένα H2H στοίχημα: να πάρουν The Brutalist και Anora τον ίδιο αριθμό βραβείων. Έχει ρίσκο αυτό το 5.50 από τη Novibet, όμως πηγαίνω στο βράδυ της απονομής πιστεύοντας ότι κανείς δεν θα πάρει πάνω από τρία βραβεία και τον μαγικό αριθμό των τριών μπορούν πιο εύκολα να τον πιάσουν αυτές οι δύο ταινίες.
Επιλογές
Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου: A Real Pain (6.00) – Betsson
Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ: Porcelain War (2.60) – Betsson
Όσκαρ Ταινίας Μικρού Μήκους: Anuja (5.00) – bwin
Όσκαρ Κινουμένων Σχεδίων Μικρού Μήκους: Yuck! (4.00) – Betsson
Όσκαρ Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους: The Only Girl in the Orchestra (3.10) – Stoiximan
H ίδια ταινία να κερδίσει Όσκαρ Σκηνοθεσίας και Καλύτερης Ταινίας (2.20) – Stoiximan
Η2Η The Brutalist vs Anora: Ίδιος αριθμός Όσκαρ (5.50) – Novibet
